-
1 kończyć
kończyć [kɔj̃nʧ̑ɨʨ̑]I. vt1) < perf s-> ( zakończyć czynność, spożywanie) pracę, rozmowę beenden, abschließen; kawę austrinken\kończyć coś robić aufhören, etw zu tunpocząwszy od..., a skończywszy na... angefangen von..., bis zu... [ lub einschließlich...]2) < perf u- lub s-> ( przechodzić pewien etap edukacji) kurs, szkołę, uniwersytet abschließen, beendens\kończyć ze sobą seinem Leben ein Ende machen [ lub setzen]s\kończyć z kimś ( zabić) jdn erledigen ( fam), jdn umlegen ( fam) ( zerwać stosunki) mit jdm Schluss machenźle s\kończyć schlimm endenkończy mi się gotówka/paliwo mir geht das Bargeld/das Benzin ausskończyło się na niczym nichts kam dabei heraus, er ist ergebnislos gebliebenskończyło się na tym, że... es endete damit, dass...
См. также в других словарях:
doprowadzić — dk VIa, doprowadzićdzę, doprowadzićdzisz, doprowadzićwadź, doprowadzićdził, doprowadzićdzony doprowadzać ndk I, doprowadzićam, doprowadzićasz, doprowadzićają, doprowadzićaj, doprowadzićał, doprowadzićany 1. «przyprowadzić do jakiegoś miejsca,… … Słownik języka polskiego
wyhodować — dk IV, wyhodowaćduję, wyhodowaćdujesz, wyhodowaćduj, wyhodowaćował, wyhodowaćowany 1. «otrzymać przez hodowanie, pielęgnowanie zwierzę lub roślinę, hodując doprowadzić do pewnego stanu, okresu; wypielęgnować» Wyhodować drzewo z nasienia.… … Słownik języka polskiego
